‘Hûnê herin, mirin heye, mayîn heye’
Piştî 20 salan Hesenê Maxsî rojekê li xerîbiyê bêriya bapîrê xwe dike û keserê dikişîne. Wê gavê peyvên jêrîn tên meydanê û ew awaza vê helbesta xwe çêdike;
Am sirgûn kirin la nov diyon
La du ma kolik pîre ma gîron
Am balov kirin la Awrûpê
Bore giron dona sar piyon
Wa re katim şavako torî
Barfako sor la mi borî
Az nosakinim aze harim
K’az biwînim roko ronî
Çolên bi saz bê av nabin
Mazîle dûr bê gav nabin
Ku du dile sadix e li ku ne
Ji hev dûr bûn dil têr nabin
