Projeya “Dibistana muzîkê ya gerok” bi piştgirî û sponsoriya “Kultur İçin Alan” dê li 4 gundên derdora Amedê pêk were û di dawiya projeyê de bi zarokan re konserek jî wê were lidarxisitin. Zarok wê derkevin ser dikê û stranan bibêjin.
Hem çêdikin hem jî tamîr dikin
Adar û Yunus ji me re behsa çîroka vekirina Atolye Mend kirin û muzîkjen Evîn Tiryakî jî behsa projeya “Dibistana muzîkê ya gerok” kir.
Yunus Çelîk jî bi tamîrên biçûk dest bi vî karî kiriye û niha bûye hosteyê çêkirin û tamîrkirina amûrên muzîkê. Yunus Çelik dibêje, “Mirov çiqasî ji van daran hez bike, ew amûr ewqasî xweşik derdikeve holê û teşe digire. Tenê bi hev ve zeliqandin nabe, ew gav dibe karê fabrîkasyonê û encamên nebaş derdikevin holê. Lê gava ku tu xwe bi tahebînî û ji karê ku dikî hez bikî, wê gavê tiştekî baş diafire. Hostetiyeke baş û hostetiyeke nebaş heye. Dema ku mirov di karê xwe de bi pêş dikeve, êdî mirov baş dibîne ku ew tişta te çêkiriye, dibe hîs û ramanê te. Tu dibêjî, ev tembûr min nîşan dide. Dengê derdixe jî dibe dengê te.”
