Me gelekan peyva “hunerên bedew” bihîstiye, nexasim jî dema em diçin pêşangeh û li muzeyan digerin. Her wiha kesên bi huner re mijûl in jî gelek caran vê peyvê dibihîzin û her wiha bi kar tînin. Jixwe, nîqaşa li ser “hunerên bedew” jî ji mêj ve ye heye û pirsa “tişta ku hunerekî bedew dike çi ye?” hatiye pirsîn. Yanî “hunerên bedew” û yên “ne bedew” çawa ji hev tên veqetandin? Yan jî ev “hunerên bedew” bi destê kê û çawa tên diyarkirin yan jî hatine diyarkirin. Esas, ev têgeh ne ku hunerên din “kirêt” yan jî “ne bedew” nîşan bide, hatiye gotin. Ev têgeh estetîk û afirîneriya resen a hunermend diyar dike, hinek bi vê xemê hatiye gotin. Nexasim jî ji bo berhemên hunermendan yên ku ew bi xemeke entelektuelî ango ronakbîrî çêdikin, tê bikaranîn. Yanî dema hunermendekî berhemek afirand, divê bi xemeke ku ew van berhemên xwe bifiroşe, çêneke û bi hişmendiyeke bazirganiyê tevnegere! Ev têgeh ji lewma ramîn û ponijîna hunermend a li ser berhemekê jî îfade dike.
Lêgerîneke dûrî ‘hunerên dekoratîf’
Îlhameke ji hostetiyê wêdetir e
Ji lewma ev meseleya “Ez kengî bixwazim”, giring e û ji bo ev mesele were fêhmkirin, nimûneyeke baş e.
