Her du jî di nav serma û seqemê de bi tenê ne. Her du jî li ser yên çûyî, digirîn û dilê wan bi şewat e. Li ber bayê zemanekî xedar tim li tenêtiya xwe mikur tên. Her roj li goristanê pêrgî hev tên û ji dûr ve bi awirên qerisokî li hev dinihêrin. Ji hev şerm dikin. Du dilên bedew ên ji hev re rêzê digirin. Her çiqas bi zimanê hev nizanibin jî ew bi strana Mihemed Şêxo ya “Ay Lê Gulê” bi yek zimanî diaxivin û xemgîniya xwe ji bo demekê belav dikin.
Di seheya futbolê de hêviyên şikestî! Ji serdest û zordaran goleke dijwar xwarine ya ku wê qet neyê jibîrkirin!