Derhênerekî Kurd ji Ewrûpayê radibe û dikeve pey çîrokeke bi tehlûke, tu çima ketî pey vê meseleya “Sabaya” yanî rizgarkirina keçên Êzîdî?
Min nedizanî dê li Kurdistanê çi bê serê min. Ji ber tirsa DAIŞ’ê xelkê mala xwe bar dikir, direviyan. Ji bo min gelek girîng bû ku ez biçim dîmenên van serhatiyan bigirim û bikim çîrok. Min dixwest van dîmenan bişînim ji televizyonên Swedê re û bibêjim va ye ev tişt bi serê miletê me de tên. Ji bo kes nebêje, em nizanin çi diqewime min ev dîmen girtin, ji bo min ya giring ev bû.
Di belgefilmê de tiştê herî zor û girîng peydakirina karekteran e. Di belgefilma “Sabaya” de jî du karekter hene. Mehmûd û Ziyad. Pirr wêrek tevdigerin û ji “Kampa Holê” jinên Ezîdî rizgar dikin. Te ev karakter çawa nas kirin?
“Sabaya” çi dibêje ji mirovahiyê re?
Ez ne xelkê Rojavayê Kurdistanê bûm. Li Rojava gelek civakên cuda hebûn. Di nav hêzên Rojava de Kurd, Ereb, Sûryanî û gelek komên din hebûn. Di nav asayîşê de jî yên Ereb gelek bûn. Ez gelekî ditirsiyam ji bo min kesekî ne Kurd bûya, min bawerî pê nedianî. Ji lewma min nedizanî, “ew ji kê ye û kîjan aliyî digire”. Min ji gelek kesan re digot, “Ez ji Qamişlo me.” Yên ku baweriya min bi wan dihat jî min ji wan re digot, ez ji Swedê hatime. Ev ji bo min pêvajoyeke pirr zehmet bû ji destpêkê heta niha. Gava Tirkiyê bi ser Rojava de girt û êriş kir, dîsa DAIŞ rabû û kesên li “Mala Ezdiyan” diman jî ditirsiyan û digotin dê DAIŞ wê me jî bikuje. Çend caran kemîn avêtin pêşiya wan, gava di seyarên xwe de diçûn bi çekan êrişî wan dikirin û gule dibarandin ser wan. Ez jî bûm şahidê van tiştan. Ji bo min tiştê herî zehmet, min nedizanî dê kêngî çi biqewime! Min nîşan nedida lê ez gelekî ditirsiyam. Lê diviyabû ez jî tevlî jiyana wan bibim û ji wan fêhm bikim û bi wan re bijîm. Bi vî awayî ez jî bûm parçeyekî jiyana wan ya rojane û min dîmenên xwe digirtin. Ji hêleke din ve jî ez li ser dîmenan difikirîm. Min digot ez ê van dîmenan çawa bikim belgefilm û rastiya jiyana wan nîşan bidim. Min qet ji wan pirs nekirin, min hewl da ku dîmenên min xwezayî bin û çîroka xwe li ser van dîmenên xwezayî saz bikim û veguherînim zimanê belgefilmê. Şêwazeke gelek zehmet bû ji bo min jî. Cara ewil bû ku ez bi vê şêwazê belgefilmê çêdikim. Lê min dizanîbû heger çêbe dê baş çêbe. Gava hevalên min yên şirketê jî gotin ev şêwazeke zehmet e tê karibî ji heq derkevî, min got, “Erê ez ê ji heq derkevim”. Jixwe montaja filmê jî min çêkir. Ji lewma min dizanîbû min çi dîmen girtine û ez ê çawa bi kar bînim.
