Di Hazeynî de mirov nikare behsa dewlemendiyeke gotinan bike. Di navê de gotinên ji Kurdî, Erebî Farisî, Tirkî û heta Rûsî hatî girtin hene. Li gorî gramer û hevoksaziya Tirkî jî ew peyv tên cem hev. Sîntaks û morfolojiya wê de ti tişta nû nîne. Mirov tam bi destpêka peydabûna vî zimanî nizanibe jî, li gorî texmînan divê 250-300 salî be. Taybetmendiya vî zimanî ew e ku di jiyana rojane û bazirganiyê de hin peyvan bi gotinên cihê îfade dike û ev jî ji ber şertên heyî li ser bikarhênerê vî zimanî ferz bûye.
Bi demê re ji bo ku hevdûagahdarkirina li ser kontrol û serdegirtinên zabitiyan, polês, cendermeyan ev ziman tê bipêşxistin û heta bi îro tê”.
Heta bi salên 1950-60’î ev ziman hat bikaranîn, lê nifşê nû bi vî zimanî napeyive.
Çan talir?: Çend pere (dike)?
Dobur tîlle: Jina xweşik
Gîş et: rev, birin
Narele: Gotin, haydarkirin
Velahu: Hay ji xwe hebe, şaşiyê meke
